Blog

Mijn hele leven heb ik bij een baas gewerkt. Toch heb ik nu deze stap genomen. Een stap die mijn leven zal veranderen. Ik heb ervoor gekozen om mijn eigen bedrijfje te beginnen. Is dat nu wel zo handig? Op mijn weg bevinden zich geen beren; ik denk niet in problemen en beperkingen, ik zie kansen en mogelijkheden. Hoe ik ‘Katha-ros’ ben begonnen, wat mij drijft en wie ik ben lezen jullie allemaal in mijn eerste blog.

Wie ben ik?
Een echt mensenmens, vol empathisch vermogen en een dierenliefhebber. Dat ben ik, Katrien Beijer. Ik zie de wereld als één grote leerschool. Hoe leven we in deze hectische wereld? Of we het nu willen of niet, we lopen allemaal wonden en blauwe plekken op. Mijn hart gaat uit naar het helpen van deze mensen. Dit doe ik niet alleen in mijn beroep als politievrouw, maar sinds juni 2017 ook met ‘Katha-Ros’.

Wat is ‘Katha-ros’?
Wat ik precies doe? Ik help mensen met trauma verwerking. Dit doe ik op een hele bijzondere manier, namelijk met dieren. Deze uitdaging wakkert niet alleen mijn passie aan, maar ook de honger naar meer. Meer mensen helpen, wat voor achtergrond ze ook hebben. Bij het opstarten van mijn bedrijf liep ik tegen allerlei dingen aan. Kijk alleen al naar de website: het maken van foto’s, teksten schrijven, een lay-out ontwerpen… Best lastig als je daar geen verstand van hebt. Als je me een paar jaar geleden had gezegd dat ik nu een blog zou schrijven, had ik je vierkant uitgelachen. Maar daar zit ik. En dat voor mijn eigen bedrijf.
 
“Ik help mensen met trauma verwerking. Dit doe ik op een hele bijzondere manier, namelijk met dieren.”

Welke dieren heb ik?
Vanuit mijn blokhut kijk ik naar buiten. Ik zie Pluto, mijn paard. Hij staat heerlijk in de wei te grazen. Het echtpaar haas rent zoals gewoonlijk achter Pluto langs. Hij kijkt niet op of om. Gewend aan de dagelijkse gebeurtenissen in en om zijn wei. Opeens gaat de achterdeur open en komt Harry (mijn vriend) in beeld. Roetsj, Pluto’s hoofd schiet de lucht in. Met ferme stappen komt hij van achter in de wei naar voren lopen. Ik zie hem denken. “Wortel of appel? Als ik deze man zie, krijg ik altijd wat lekkers.” Het is daarom zeker de moeite waard om in actie te komen.
Dan is er onze Nora, de Hollandse herder met lang haar. Amper drie jaar, zeer alert, een beetje hyper én mega snel. Dol op de DHL, PTT-post of andere bezorgers. Dan heb ik het nog niet eens over de katten gehad. Naast Bailey en Koffie hebben we de kleine Zoë, die een logeetje zonder einddatum is. En dat maakt de dierenfamilie compleet. Wat ze met elkaar verbindt, is dat ze alles doen voor eten, maar er zijn ook vele andere wonderlijke momenten. Ik sta er nog vaak versteld van.

Wil je op de hoogte blijven van deze wonderlijke momenten en andere dingen die ik beleef? Houd mijn blogs in de gaten!