Blog

Hoezo Burn-out…..

Verschillende cliënten uit mijn praktijk hebben burn-out verschijnselen maar wanneer val je nu echt om?
Mijn paard Pluto en pony Maantje helpen mij daar heel goed bij. Zo ook afgelopen woensdag waarbij ik een eerste sessie met cliënt ‘Yvonne’ deed.

Tijdens het gesprek in de blokhut vertelde Yvonne dat ze thuis alle zeilen bij moest zetten als gescheiden moeder van drie kinderen.  Op het werk ging het ook al geruime tijd niet lekker. Het verhaal rondom haar werk leek eerder een bore-out dan een burn-out want ze voelde zich eigenlijk een gatenvuller van de planning. Ze kreeg allerlei klusjes te doen die niemand wilde en probeerde al geruime tijd een andere werkplek te krijgen. Maar dat werd tegen gewerkt door de leiding omdat men al een tekort had. Yvonne gaf aan dat ze slecht sliep, soms maar 2 uur op een nacht. Ze voelde zich erg moe, de tranen zaten aan de oppervlakte en ze reageerde vaak zeer emotioneel op anderen. Ze voelde druk in haar hoofd en zag vaak door de bomen het bos niet meer…. maar ze ging gewoon door. Ze was een volhouder!

Ik vroeg haar wanneer ze zich voor het laatst ziek had gemeld. Schoorvoetend erkende ze dat ze zich in het afgelopen half jaar regelmatig even een paar dagen ziek had gemeld. Wel met de smoes van een vooringenomen griepje om was rust te creëren. Ik vroeg of het ook hielp? Nee, zei ze, na een paar dagen was het weer hetzelfde. De tranen liepen over haar gezicht en ik zag een erg vermoeide vrouw van eind dertig jaar voor me zitten.

Maar, gaf ze aan, morgen nog 1 dienstje en dan heb ik een lang weekend…..

Samen gingen we de wei in omdat ik haar graag nog een andere beleving wilde geven voordat ze weer naar huis zou gaan. We liepen de blokhut uit en ik zag dat Maantje met haar hoofd strak tegen het gaas bij de blokhut stond. Ze oogde moe en uitgeput, haar ogen half dicht en zwaar ademend. Alsof ze met haar hoofd tegen de muur stond, wachtend op een nieuwe poging om erdoor heen te komen. Ook Pluto stond midden in de wei te kreunen en te puffen, zijn ogen half gesloten.

Yvonne schrok ervan toen ik vertelde dat beiden haar vermoeidheid aan het duiden waren. Hier ging het dus om, dit was de boodschap van haar burn-out verschijnselen. Even later vroeg ik haar wat het met haar deed, dit zo te zien. Toen ze in huilen uitbarstte en zei dat ze wel wist dat het heel erg was, viel Pluto als een blok om. Hij lag plat op de grond, ogen dicht en benen gestrekt van zich af. Hij kreunde zwaar en begon te schokken alsof hij midden in een nachtmerrie was beland. Je voelde dat alle energie uit de lucht was, alsof we beiden in het luchtledige stonden.

Yvonne heeft vervolgens bij Pluto op de grond gezeten, hem gestreeld en getroost maar eigenlijk was ze zichzelf aan het troosten. Dit luchtte op en gaf haar het juiste zetje om zich de volgende dag ziek te melden en naar de huisarts te gaan. Nu voor een langere tijd en de juiste diagnose.

Wanneer is genoeg genoeg? Daar help ik je graag bij als coach.